شعری زیبا ازاستاد پرویز بنفشی

"پرویز بنفشی "شاعر گیلانغربی

هاتمه تا له په نای ناز چه وت

بو بکه م گول میخه که یل وه رقه وت

هاتمه تا گول بکه م وه سای سه رت

بال په روانه ی بکه م وه شه یو وه رت

آمده ام تا در پناه ناز چشمهایت 
سینه های به سان گل میخک عطرآگینت را ببویم
و باز آمده ام 
تا تاج سایبان محافظی از گل برایت بسازم
و
بال نازک و زیبای پروانه ای را
پیرهن حریر تنت سازم

__________________