آقای نعمتزاده به پتروشیمی علاقه دارد/ روزی که دولت یازدهم تیم اقتصادی خود را چید، بسیاری از صاحبنظران، این چیدمان را ملغمهای از همه دیدگاههای متضاد با هم قلمداد کردند و گفتند که چنین کابینهای با حضور همه مکاتب اقتصادی محکوم به شکست است اما دولتیها در پاسخ گفتند که این چیدمان نشانهای از وحدت است و البته میانهروی!
روزی که دولت یازدهم تیم اقتصادی خود را چید، بسیاری از صاحبنظران، این چیدمان را ملغمهای از همه دیدگاههای متضاد با هم قلمداد کردند و گفتند که چنین کابینهای با حضور همه مکاتب اقتصادی محکوم به شکست است اما دولتیها در پاسخ گفتند که این چیدمان نشانهای از وحدت است و البته میانهروی!
پس از آغاز به کار دولت سمتها و مأموریتها میان افراد تقسیم و سوت آغاز کار زده شد. چند ماهی از آغاز کار دولت نگذشته بود که چند صدایی در دولت شنیده شد، چه در برنامههای اقتصادی و چه در اعلام خبرها. میزان ذخایر صندوق توسعه ملی، میزان ذخایر خزانه، نرخ تورم و... همه و همه شاهد تعارضهای منحصر به فردی بود که تنها تردیدها را بیشتر کرد.
اوج این ناهماهنگی و یکدست نبودن تیم دولت در انتشار نامه چهار وزیر به رئیسجمهور بود که نشان داد چرخ دندههای اقتصادی دولت با یکدیگر هماهنگ نیستند؛ چهار وزیری که علاقه بسیاری به نرخ خوراک ارزان پتروشیمی دارند در یک سوی ماجرا قرار گرفتند و زنگنه، نوبخت و ترکان در سوی دیگر ماجرا. بخش دیگری از تیم اقتصادی دولت نیز پای خود را از این ماجرا بیرون کشیدند تا دو جبهه اصلی در دولت به سه جبهه تقسیم نشود. در جدیدترین نشانه عدم هماهنگی تیم اقتصادی دولت سخنان ترکان قابل تأمل است؛ او به وزرایی نقد وارد کرده که قرار است برنامه خروج از رکود و ایجاد رونق را اجرایی کنند.
دیروز اکبر ترکان مشاور رئیسجمهور در یک اظهار نظر جنجالی اقدام به بازگو کردن انگیزههای 4 وزیر از این نامهنگاری کرد. ترکان در اینباره به اقتصادنیوز گفت: «این وزرا هماکنون از نوشتن و امضای چنین نامهای پشیمان شدهاند، چراکه در خواست نابجایی از رئیسجمهور داشتند. آنها به دنبال رانت خوراک ارزان برای پتروشیمی بودند و هر یک به دلیلی این نامه را امضا کردند. انگیزه آقای طبیبنیا این بود که شاخص بورس بالا برود و تصور میکرد که اگر به پتروشیمیها خوراک ارزان بدهند، سودشان بالا میرود و شاخص بهتری برای بورس به ارمغان میآورد.» اما در این میان سؤال پیش میآید که انگیزه دهقان، وزیر دفاع و ربیعی، وزیر کار چه بود؟ ترکان میگوید: «90 درصد پتروشیمیها برای این دو وزارتخانه و تحت مدیریت این دو وزیر است، پس دوست دارند خوراک ارزان بگیرند. مگر چه کسی از پول مفت بدش میآید؟ همه خوششان میآید، بنابراین آنها با این انگیزهها نامه را امضا کردند.»
ترکان در بخش دیگری در مورد انگیزههای وزیر صنعت نیز گفته است: «وزیر صنعت قبلاً در پتروشیمی بوده است و مثل من که قبلاً جاهایی بوده ام و همیشه به آنجاهایی که بوده ام، علاقه دارم، ایشان هم تعلق خاطر به پتروشیمیها داشتهاند و دلشان میخواست که خوراک ارزانی گیر آنها بیاید، بنابراین همه این وزرا در این نامه به دنبال خوراک ارزان برای واحدهای پتروشیمی بودند و با این انگیزه نامه را امضا کردند. بعد هم همهشان پشیمان شدند چون به نظرم درخواست نابجایی داشتند.»
اظهارات ترکان در حالی است که پیش از این بسیاری از کارشناسان و اقتصاددانان در مورد دلایل و انگیزههای نامهنگاری چهار وزیر با روحانی و همچنین رسانهای شدن آن اظهارات دیگری را به میان آورده بودند؛ نامهای که بیش از همه وضعیت رکود در اقتصاد ایران را مدنظر قرار داده بود، ولی اکنون از سوی ترکان به گونهای دیگر تفسیر شده و اتهامات عجیبی را در مورد چهار وزیر امضاکننده این نامه مطرح ساخته است.
از سوی دیگر، این اظهارات ترکان در حالی است که به گفته علی طیبنیا، چندی بعد از این نامهنگاری روحانی دستور اکید داده بازار سرمایه و بخش واقعی اقتصاد به صورت جدی در هیئت دولت بررسی و سپس در صورت لزوم سیاستهای لازم تهیه شود. وی سپس گفت که بعد از این دستور روحانی، در جلساتی با حضور سیف، نوبخت و مسعود نیلی بستهای را تهیه کرده که در عین مهار تورم، مشکل رکود را هم در اقتصاد کشور حل میکند.
حال اکبر ترکان به شکلی عجیب و با طعنههای فراوان سعی کرده است، وجهه دیگری به این نامه ببخشد؛ موضوعی که خود به نظر نشان از اختلافات فاحش و چند دستگی عمیق در میان دولتیان دارد و به احتمال بسیار قویتر واکنشهای فراوان از جمله از سوی چهار وزیر امضاکننده نامه را به دنبال خواهد داشت.